هنوز پژوهش‌گران و روانشناسان نتوانسته‌اند پاسخی صریح برای این پرسش بیابند که تاثیر پخش موسیقی در محیط کار مثبت است یا منفی. اما آن‌چه مسلم است هر عاملی که سبب شادابی افراد در محیط کار شود، تاثیری مثبت بر رفتار اجتماعی و توانمندی مغز در پردازش اطلاعات دریافتی خواهد داشت و این موضوع فرایند تصمیم‌گیری و حل مسئله را تسهیل کرده و خلاقیت و بهره‌وری افراد را افزایش می‌دهد.
سال‌ها پیش از آن‌که بشر کلام و زبان بیاموزد، موسیقی وجود داشته است. هر بخشی از طبیعت، موسیقی منحصر به فرد خود را دارد: آوای پرندگان، باد، دریا و حتا نوای ویژه فصل‌ها مثل پاییز. موسیقی با درونی‌ترین بخش هر انسان یعنی روان او، سروکار دارد. مولانا حتا گامی پیش‌تر می‌رود و پیدایش جایگاه موسیقی در زندگی انسان را به دوران پیش از هبوط او به زمین و به زندگی در بهشت نسبت می‌دهد. او معتقد است علاقه ما به موسیقی از آن‌جا سرچشمه می‌گیرد که ما به‌عنوان فرزندان آدم، نوای موسیقی را در بهشت شنیده‌ایم و آموخته‌ایم:

بانگ سرناهای حق است این‌که خلق             می‌سرایندش به تنبور و به حلق
ما همه اولاد آدم بوده‌ایم                            در بهشت این لحن‌ها بشنوده‌ایم

تاثیر موسیقی بر جان و دل آدمی روشن است؛ با شنیدن یک موسیقی شاد، خوشحال می‌شویم و یا با گوش‌سپردن به نغمه‌ای غم‌انگیز ممکن است، غمگین شویم. امروزه موسیقی‌درمانی جزو رشته‌هایی است که در دانشگاه‌ها نیز تدریس می‌شود.

در مورد تاثیر موسیقی بر عملکرد افراد در محیط کار و سلامت آن‌ها، عقاید و نظریه‌های گوناگونی وجود دارد. در مجموع، این نظریه‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: دسته اول؛ شامل پژوهش‌هایی است که بیان‌کننده رابطه مثبت موسیقی و بهره‌وری کارکنان است و دسته دوم؛ نتایج پژوهش­هایی است که نشان می‌دهند گوش‌دادن به موسیقی باعث عدم تمرکز کارکنان می‌شود.